چند هفته‌ای از آغاز لیگ‌های ورزشی ایران خصوصاً ورزش های پرطرفدار توپی همچون والیبال و فوتبال در پشت درب های بسته ورزشگاه‌ها در کشورمان می‌گذرد و در حالی هیچ مجای کشورمان خبری از اقدامات پیشگیرانه کرونایی نیست، همچنان مسئولان ورزش دلیل خالی ماندن ورزشگاه‌ها از حضور هواداران را جلوگیری از شیوع کرونا اعلام می‌کنند!؟ چند هفته‌ای از آغاز لیگ های ورزشی ایران خصوصا ورزش‌های پرطرفدار توپی همچون والیبال و فوتبال می‌گذرد، ورزش‌هایی که تیم های آن در گوشه به گوشه این خاک هواداران زیادی دارد؛ هوادارانی که قریب به چند سال است که به واسطه به وجود آمدن اپیدمی کرونا نه سکو های ورزشگاه‌ها رنگ آنها را به خود دید و نه توانسته‌اند در این مدت از نزدیک تیم محبوب خود را تشویق کنند.
درواقع آنها طی این مدت هرآنچه تشویق و هیجانات پس از گل زنی در فوتبال یا گرفتن امتیاز در والیبال یا سایر ورزش‌ها بوده را جلوی صفحه‌های چند اینچی تلویزیون‌ها شاهد بوده‌اند اما رفته‌رفته و با گذشت زمان و فروکش کردن کرونا، در ورزشگاه‌ها به مدت اندکی در فصل گذشته به روی تماشگران گشوده شد تا تیم‌های ورزشی از هواداران خود در بازی های خانگی و بعضا در بازیهای خارج از خانه به خوبی بهره‌مند شوند.
با این حال این روزها و در شرایطی که کمتر خبری از کرونا در هیچ کجای شهرها و کشور و حتی جهان وجود دارد و حتی اگر خبری هم باشد آمار فوتی‌های آن در اکثر استان‌ها بسیار ناجیز و اغلب در حد صفر باقیمانده است و معمولاً به لحاظ رنگ بندی کرونا بنا بر اعلام دانشگاه علوم پزشکی شهرهای میزبان مسابقات وضعیت اغلب آب بوده است ولی خبری از حضور یاران اصلی تیم‌ها یعنی هواداران در ورزشگاه ها نیست و دیدار ها یکی از پس دیگری و هفته به هفته پشت درهای بسته ورزشگاه ها و سکوت مطلق سکوها انجام می‌شود.
بازیهای لیگ در این روزها دیگر همانند گذشته به دلیل نبود تماشاگران دارای جذابیت و هیجان قبل نیست و به گفته سرمربیان تیم های مختلف ورزشی همچون شهداب یزد در لیگ برتر والیبال و شهید قندی یزد در لیگ دسته دو فوتبال کشور که طرفداران بسیاری هم دارند، به کرار ذکر شده است که نبود تماشگران یکی از اصلی ترین دلایل افت کیفیت بازیهاست.
حال با وجود این تفاسیر این سوال در ذهن هوداران، تیم های ورزشی، ورزش دوستان و آحاد مردم پیش آمده است که آیا با توجه وضعیت و شرایط اپیدمی کرونا در کشور که به طور محسوسی فروکش کرده و در هیج جای دیگر به غیر از بازی های ورزشی خبری از کرونا و اقدامات پیشگیرانه‌ی آن نیست، آیا واقعا دلیل برگزای رویداد های ورزشی پشت درهای بسته ورزشگاه های کشور و حتی استادیوم های روباز ورزشی تنها پیشگروی از شیوع ویروس کروناست یا با توجه به جو و شرابط حاکم بر کشور، دلیل آن مسئله‌ای دیگر است؟
به هر حال چشم و امید هواداران و تیم های ورزشی به این است که مسئولان امر تا به انتها نرسیدن نیم فصل لیگ‌های ورزشی، بهانه بسته بودن درهای ورزشگاه‌ها به دلیل شیوع کرونا را کنار گذاشته و با اندیشیدن تدابیر امنیتی لازم، پس از این وقفه طولانی، مجدداً در ورزشگاه‌ها را به روی تماشگران باز کنند تا هم یک بار دیگر هیاهوی هواداران به سکوها برگردد و هم تیم ها در ترکیب بازی های خود از وجود یاران روی سکوها بهترین نتیجه را بگیرند.