کد خبر: ۲۴۴۳۰۹
تاریخ انتشار: ۲۳ خرداد ۱۳۹۵ - ۱۰:۴۳ 12 June 2016

به گزارش تابناک یزد،خانقاه شیخ علی بنیمان در بیداخوید یزد واقع شده و بنایی مشتمل بر بقعه، خانقاه و مسجد است كه از آثار معتبر و ارزشمند منطقه به شمار می‌رود. بر فراز خانقاه گنبدی قرار دارد و درون بقعه سه قبر دیده می‌شود كه یكی از آنها متعلق به عارف نامدار شیخ علی بنیمان است.
بنای خانقاه تقریباً به همان طرح و اسلوب قدیم پابرجاست و به مناسبت كتیبه‌ها و آثار تاریخی و هنری حائز اهمیت می‌باشد. آثار تاریخی و هنری بقعه به شرح زیر است:
سنگ مرمر خوش تراش گل و بته‌دار كه در وسط محراب مسجد و به دستور شمس‌الدین محمد میرك در سال ۸۴۹ هـجری قمری نصب شده است.
دوره پیش تاق محراب مسجد، كتیبه‌ای به خط ثلث خوش از كاشی معرق است كه مضمون آن نیز از بنای مسجد متصل به مزار در سال ۸۹۳ هـجری قمری به دست زین‌الدین پیرعلی حكایت دارد.

خانقاه شیخ علی بنیمان

خانقاه شیخ علی بنیمان

ازاره دور تا دور دیوار مسجد به ارتفاع ۱۲۰ سانتی‌متر از كاشی آبی مسدس.
سه قطعه زیلوی كهنه كه یكی وقف جمال‌الدین رئیس‌الدین، به تاریخ ۹۳۰، دیگری وقف جمال‌‌الدین به تاریخ رمضان ۹۲۷ و سومی وقف بمان علی به تاریخ ۹۷۱ هـجری قمری است.
سنگ قبری متعلق به شیخ شمس‌الدین محمد مربوط به تاریخ ۸۱۷ هـجری قمری .
گچكاری بسیار ظریف دیوار پستوی زیر پای شیخ و كتیبه‌‌ای از آیات قرآنی به خط نسخ.
كاشیكاری معرق بالای سر قبر شیخ با نقش گل و بته
سنگ مزار شیخ از مرمر به تاریخ ۷۸۱ هـجری قمری .
سنگ قبر حاج شمس‌الدین محمدشا بیداخویدی متوفای ۸۵۶ هـجری قمری .
كتیبه چوبی سر در ورودی بقعه به خط نسخ كه بنای عمارت را در تاریخ ۸۲۶ هـجری قمری توسط جهان ترمش بازگو می‌كند.
كاشی ستاره‌ای ساخت قرن هشتم و منقش به اشعار سعدی كه بر دیواره سكوی دست راست پیش درگاه ورودی نصب است.

خانقاه شیخ علی بنیمان

خانقاه شیخ علی بنیمان

تاپ توریسم

اشتراک گذاری
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۱
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
علیرضا آیت اللهی
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۴:۳۴ - ۱۳۹۵/۰۳/۲۳
سال 1340 یا در آن حدود یکی از اقطاب بزرگ دراویش که برای زیارت بیداخوید به شهر یزد آمده بود ؛ و به « مولودی خوانی » خانقاه مصلی دعوت شده بود ؛ نزد آقا سید مهدی نقیب زاده ( قطب دراویش نعمت اللهی یزد ) ؛ و آقای صمصام ، و ... نقلی داشت ( به مضمون ) به این شرح که محل بیداخوید چون پیاپی مورد تهاجم عشایر جنوب منطقه قرار می گرفته و آن عشایر فارسی اجازه نمی داده اند که محصولات گندم و جو در این محل برسندو قبل از رسیدن آنها را درو کرده به غارت می برده اند به نام بیداخوید ، به معنی دشت غلٌات نارس ، شهرت یافته است تا اینکه یکی از دراویش بزرگ آن زمان که عشایر وی را صاحب کرامت دانسته اطاعت می کرده اند در این محل به منظور جلوگیری از غارت دسترنج مردم محل مستقر می شود ؛ وآن محل به تدریج به مرکز بزرگ فرهنگی جنوب ایران بین شیراز ، یزد و کرمان تبدیل می شود ... تا نوبت به زعامت شیخ علی بنیمان در آن محل می رسد که سلاطین مظفری مسحور کرامات وی بوده اند ، و پس از وی میرزا علی شریف و آنگاه شیخ محمد فرزند شیخ علی بنیمان بنام شیخ شمس الدین محمد شاه . اوٌلا" العهدة الراوی . ثانیا" تاریخ شفاهی اصلا" و ابدا" به اعتبار تاریخ مستند و مکتوب نیست .
البته در آن زمان گویا به تمام اقطاب دراویشی که دارای تحصیلات عالیه مذهبی بوده اند ( چون خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی که در حدود آیت الله های عصر ما بوده است ) لقب شمس الدین می داده اند ؛ و شاه هم لقب بزرگان دراویش بوده است . راوی می گفت اسنادی باقیمانه خطی در این خصوص در ( کتابخانه ؟ ) شیراز وجود دارند . در هر حال به نظرم قبرها از این سه نفر باشند . ... ( سالها بعد انجوی شیرازی هم با حالتی تائید گونه گفت که وی هم چیزهائی در این باره شنیده است ) .
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار