ذبیح جلیلی
بسیاری از جریان‌های فکری و عقیدتی در سنین کودکی شکل می‌گیرد. گاهی یک
کلمه، یک جمله و یک خاطره باعث می‌شود مسیر زندگی انسان تغییر کند. بازدهی
آموزش نیز به علاقه خانواده و استعداد فرد در زمینه‌های متعدد وابسته است.
یزد به عنوان حسینیه ایران تعداد زیادی از جوانان و نوجوانان را در زمینه
مداحی اهل بیت، پرورش داده است که به این مناسبت همشهری با «مهدی درخش» یکی
از جوان ترین مداحان استان که به صورت آگاهانه از سنین کودکی با پشتکار
تحسین بر انگیزی در کلاس‌های آموزشی مداحی شرکت کرده است، گفت‌و‌گویی داشته
که در زیر می‌خوانید:
-
شما به عنوان یکی از جوان ترین مداحان یزد از چه سنی آموزش مداحی را شروع کردید؟
تقریبا 5 ساله بودم که برای اولین بار در کلاس‌های مداحی شرکت کردم؛ اما
اوایل کار به خاطر سن کم و تفکراتی که در آن زمان بر هر کودک حاکم است
مداحی را جدی نمی‌گرفتم. هیچ وقت تصور نمی‌کردم که بتوانم در این کار موفق
شوم؛ البته نمی‌توان خرده گرفت زیرا اقتضای سن و فضای فکری دوران کودکی به
گونه‌ای است که هیچ چیز را جدی نمی‌گیرد. از 8 سالگی با پیگیری‌های مداوم
پدر و مادرم متوجه شدم که من هم می‌توانم مداح خوبی باشم.
-
چه شد که احساس کردید می‌توانید در این کار موفق شوید؟
در دوران کودکی عاشق بازیگری بودم. در آن دوران پدرم متوجه شد برای یک فیلم
سینمایی با‌عنوان «در‌کوچه حنا» تست بازیگری می‌گیرند. پس از مراجعه، فردی
که تست هنرپیشگی می‌گرفت به پدرم گفت پسر شما شاید هنرپیشه موفقی نشود ولی
روی صدای او می‌توان سرمایه گذاری کرد. این موضوع باعث شد نگاهم به مداحی
تغییر کند. از آن روز به بعد به صورت کاملا جدی در کلاس‌های استاد
«عباس‌داوودی» شرکت کردم و در 12 سالگی مدرک مداحی را دریافت کردم. سالی که
مدرک مداحی را تحویل گرفتم کم سن و سال ترین مداح کشور بودم و قبل از من
هیچ کس در این سن مدرک مداحی دریافت نکرده بود.
-
نحوه آموزش چگونه بود که بعد از 4 سال موفق به اخذ مدرک مداحی شدید؟
تفکر اشتباهی که بین مردم جامعه ما وجود دارد این است که هر کسی برای نوای
مذهبی میکروفون به دست گرفت مداح است. طی 4 سال آموزش اولیه، کلاس‌های
متعددی را پشت سرگذاشتم که بعضی از آن‌ها واقعا سنگین و دشوار بود. بسیاری
از این کلاس‌ها جزو دروس دانشگاهی بود که استادان آن مباحث نیز از اساتید
دانشگاه بودند و وقتی برای بار اول من را می‌دیدند تعجب می‌کردند. به همین
سبب گاهی مواقع کشش یادگیری تمام مباحث را نداشتم. بعضا ساعت‌ها، روزها و
هفته‌ها بر سر یک موضوع تمرین می‌شد.
-
وقتی تصمیم گرفتید در آینده مداح اهل‌بیت باشید به عنوان یک شغل به آن نگاه کردید یا خیر؟
خیر. حتی هیچ وقت تصورش را هم نکرده‌ام. از 6 سال پیش تا به حال که 18 سال
دارم همیشه از نظر مالی تامین بوده‌ام. در صورتی که پدرم مرد زحمتکشی است و
هیچ وقت از نظر مادی و معنوی برایم کم نگذاشته است. با این‌که تقریبا هر
شب در 4 مجلس شرکت می‌کنم، می‌خواهم ادامه تحصیل دهم و با شغل دیگری مخارجم
را تامین کنم.
-
با توجه به مدت زمانی که در این حوزه فعالیت دارید آیا به فکر انتقال
تجربیاتتان به دیگران بوده اید؟ و در این زمینه آموزش داده‌اید؟
بزرگ‌ترین آرزویم این است که روزی بتوانم در این زمینه به دیگران آموزش
دهم. خوشبختانه سال قبل در یک دوره سه روزه در شهر قم شرکت کردم و در آنجا
مدرک آموزش مداحی را نیز کسب کرده ام؛ ولی آموزش، زیر ساخت‌ها و امکاناتی
نیاز دارد که متاسفانه هنوز مهیا نشده است. حداقل این امکانات، مکان و میز و
صندلی است که همین حداقل‌ها را نیز در اختیار ندارم. مهم‌تر از هر چیز
استقبال از آموزش است.
-
در چه سنی برای اولین بار یک مجلس را اداره کردید؟
در 12 سالگی وقتی گواهی مداحی را گرفتم، برای اولین بار کنار منبر ایستادم و
شروع به کار کردم. چون سن و سال کمی داشتم، اضطراب چندانی نداشتم، ئر
ابندای کار زیاد جدی گرفته نمی‌شدم. اما عشق به امام حسین(ع) به من انرژی
می‌داد که ادامه دهم و در شهرستان‌ها و روستاهای یزد به واسطه دعوتی که به
عمل می‌آمد، مداحی کردم.
-
نظرتان در مورد مداحی امروز یزد و ایران چیست؟
مداحی یعنی عشق. من یکی از کوچک‌ترین مداحان حسینیه ایران هستم. اما معتقدم
نباید حرمت‌ها شکسته شود. نباید از اشعار و دستگاه‌های موسیقی‌ای استفاده
کنیم که در شان امام حسین(ع) و 72 تن شهید کربلا نباشد. خوشبختانه در یزد
بسیاری از موارد رعایت می‌شود. فکر می‌کنم مداحان یزد هنوز اصالت خود را
حفظ کرده‌اند.