به گزارش تابناک یزد،تامین مواد غذایی سالم از مهم ترین زیربناها و تضمین کننده سلامت افراد جامعه است.
افزودنیهای شیمیایی و همچنین انواع سمومی که در تولید انواع سبزی ها و
میوهها و دیگر محصولات مصرف می‌شود، باعث روبه‌رو شدن جامعه با انواع
بیماری ها شده است. روزی نیست که شاهد هشدار دوباره رشد انواع بیماریها
مانند سرطانها، بیماری های غیر واگیردار و همچنین چاقی مفرط از سوی
متخصصان و کارشناسان بهداشتی نباشیم.
این موضوع باعث شده تا دولت با همکاری «خیران سلامت» در جای جای کشورمان در
زمینه توسعه زیر ساختهای پزشکی، درمانی و همچنین بهداشتی، اقدام به
برنامه ریزی و سرمایهگذاری کند، ولی توسعه بیمارستانها و مراکز
پزشکی در کشور و همچنین رشد و توانمندی استانهایی مانند یزد در حوزه
پزشکی، باز هم جوابگوی نیاز بیماران نیست و دست مهربان خیران سلامت در دست
دولت نتوانسته این کمبودها را برطرف کند.
-
در این باره سوالات متعددی در اذهان عمومی به‌وجود آمده است. معمای رشد
فزاینده بیماریها در کشورمان چیست و چرا با رشد علمی کشور و ارتقای سطح
بهداشت، باز هم همچنان با انواع بیماریها سر و کار داریم و مراکز درمانی و
پزشکی پاسخگوی این نیازها نیستند؟
شاید جواب این معما در نبود «فرهنگ تغذیه سالم» و نبود «غذاهای سالم» و
همچنین «تولید مواد کاملاً ارگانیک» باشد تا جایی که یک خیر سلامت در استان
به فکر فرهنگسازی برای تغذیه صحیح مردم افتاده است.همشهری برای آشنایی با
این خیر یزدی و همچنین ایده و طرحهای «محمود زارع» که در رابطه با ترویج
تغذیه سالم گام برداشته، با وی به گفتو گو نشسته است که مشروح این
گفتوگو را در زیر میخوانید.
-
از نگاه شما «غذای سالم» چگونه غذایی است؟
به نظر من غذاهایی عاری از سموم شیمیایی و به دور از همه افزودنی های
غذایی که همان غذاهای سالم و سنتی عاری از نمک های اضافی، روغنهای با
ترانس بالا و همچنین کاملاً ارگانیک است، غذای سالم محسوب می‌شوند.
-
چه عاملی باعث شد که به عنوان یکی از خیران سلامت در استان در مورد «تغذیه سالم» ورود کنید؟
بخش «دیالیز» بیمارستان حضرت فاطمه الزهرا (س) مهریز را در سال 87 و بعد از
آن نیز در سال 91 ساختمان بخش «آنژوگرافی» و «آی سی یو» را در این
بیمارستان ساختم. مدتی بعد در سمیناری با حضور مسئولان و اساتید بهداشت که
در رابطه با آمار بیماران کلیوی و میزان رشد آن بود، متوجه شدم که تعداد
تختهای بخش کلیوی بیمارستان فاطمه الزهرا (س) بعد از 10 سال از 48 تخت به
150 تخت افزایش یافته و با وجود خدمات رسانی به صورت 3 شیفت باز هم
جوابگوی نیاز بیماران نیست.
فکر میکنم با توجه به افزایش بیماران، ساخت یک یا 2 بیمارستان هم
نمی‌تواند در آینده جوابگوی این نیازها باشد. دولت و خیران هر قدر با هم
همکاری کنند، بخش درمان باز هم در این رابطه ناکام خواهد بود.
لذا به این فکر افتادم که در زمینه پیشگیری کاری کنم و با مشورت گرفتن از
دوستان، کارشناسان و متخصصان امر و با توجه به این که 20 سالی بود به فکر
فرهنگسازی برای تغذیه سالم بودم، «انجمن تغذیه دیار عشق یزد» را ایجاد کنم.
-
درباره زمینههای فعالیتی این انجمن توضیح دهید.
این انجمن، نخستین انجمن فعال در رابطه با تغذیه و فرهنگسازی تغذیه سالم
در ایران است که اکنون با 15نفر عضو تنها با هدف ارائه خدمت و فرهنگسازی
در مورد تغذیه سالم با همکاری دولت فعالیت می‌کند.
در انجمن با همکاری فعالان حوزه مشاوره تغذیه و همچنین تولیدکنندگان و
عرضهکنندکان مواد غذایی تلاش داریم که راهکارهایی برای عرضه و فرهنگسازی
مصرف غذای سالم از سوی افراد جامعه ارائه کنیم.
-
تاکنون چه اقداماتی در این زمینه انجام شده است؟
با توجه به مصرف بالای نان و میزان نمکی که در این ماده غذای اصلی مردم
وجود دارد، تلاش کردیم که مصرف نان سالم و سبوسدار را در بین مردم ترویج
دهیم؛ چرا که نان مصرفی به جامعه به لحاظ استفاده از نمک و جوش شیرین زیاد،
فاصله زیادی با نان سالم دارد.
در همین رابطه با سرمایهگذاری زیادی اقدام به راهاندازی یک واحد تولید
نان سالم و صنعتی در استان کردیم که نمونه منحصربه‌فردی در خاورمیانه محسوب
میشد.
تولیدات این واحد با نان سنتی متفاوت بود و از آرد سالم و کاملاً سبوسدار
و بدون مصرف جوش شیرین و عاری از نمک تهیه میشد ولی بعد از مدت کمی، با
توجه به نبود حمایت از سوی مسئولان، این واحد غیر فعال و تعطیل شد.
طرح دیگری را برای «ساماندهی نان استان» پیگیری کردیم که تا مشکلات نان
استان برطرف و یک نان سالم تحویل مردم داده شود. در این رابطه نیز نسخهای
از طرح را به وزارت کشور ارائه کردهایم ولی هنوز در فرمانداری یزد به
دلیل نبود اعتبار در حال خاک خوردن است.
-
مهمترین چالشهایی که برای اجرای طرحهای فرهنگسازی‌تغذیه سالم در جامعه با آن مواجه شدهاید، چیست؟
نخستین چالش ما نبود اطلاع رسانی از انجمن و برنامههای ماست؛ چرا که این
انجمن توان و ظرفیت زیادی برای تبلیغ و اطلاع رسانی در رادیو و تلویزیون
برای تبلیغات ندارد. در این رابطه نیازمند همراهی دولت هستیم ولی در حال
حاضر منابع مالی را خود تامین می‌کنیم.
دومین چالش بزرگ ما نبود حمایتهای مسئولان است، به طوری که در رابطه با
تولید محصولات ارگانیک با یک گلخانهدار رایزنی کردیم ولی کسی حاضر نشد
خیار تولیدی این گلخانه را به قیمت هر کیلو 1500 تومان خریداری کند؛ در
حالی که این محصولات در تهران با قیمت بالاتر هم فروش رفته و با استقبال
روبه‌رو بوده است.
قطعاً باید تسهیلات و حمایتهای دولتی برای سوق دادن گلخانهداران به سمت
کشت محصولات ارگانیگ وجوذ داشته باشد و برای سلامتی مردم، دولت حمایت کند.