صحنه انتخابات اكنون به نظر مي رسد «يك» در برابر «دو» است چرا كه در جبهه اصلاح طلبان- اعتدالگرايان، تكليف نامزد نهايي انتخابات مشخص است. در سوي ديگربازي بزرگ انتخابات رياست جمهوري اما صحنه رقابت، پيچيده تر است. سه ضلعي اصولگرايي – ابراهيم رييسي، محمدباقر قاليباف و مصطفي ميرسليم - كار اصولگرايان را سخت كرده است. ابراهيم رييسي كانديداي تازه نفس اصولگرايان انقلابي و راستگرا هر چند به «جمنا» تعهدي نداد و اصرار دارد كه نامزد مستقل شناخته شود اما بر خلاف تصور حاميان حضورش نتوانست موج انتخاباتي بسازد و براي ماندن در انتخابات و داشتن شانس نيازمند حمايت سياسي-اجتماعي اصولگرايان است.
راستگرايان انقلابي البته تلاش خواهند كرد كه رييسي در صحنه بماند و رقيب اصلي روحاني خوانده شود چرا كه كناره گيري او ممكن است كه آنان را براي هميشه از صحنه سياست حذف كند. در مقابل رييسي، محمدباقر قاليباف چهره ميانه رو اصولگرايان سال هاست كه خود را نامزد واقعي و اصلي راستگرايان مي داند و به ويژه در اين دوره از انتخابات كه با نيامدن سعيد جليلي شانس خود را براي آنكه مورد اجماع همه طيف هاي اصولگرا قرار بگيرد بيش از گذشته ارزيابي مي كند. هرچند رييسي و قاليباف هر يك براي جلب آراي عمومي با چالش هاي بسياري روبه رو هستند. از يكسو ابراهيم رييسي نامزدي تازه نفس است و تاكنون اقبال عمومي خود را به راي نگذاشته و براي بخشي از توده هاي اجتماعي ناشناخته است و از سوي ديگر پيشينه قاليباف در ٨٤ و ٩٢ نشان مي دهد كه سقف آرايش چقدر است. بدون شك پيش از به صدا درآمدن زنگ مناظره هاي انتخاباتي، رقابت شديد و يك جنگ دو قطبي قاليباف – رييسي شدت خواهد گرفت. چه آنكه به نظر مي رسد هر يك از اين دو كانديداي جناح اصولگرايي سعي خواهد كرد نامزد اصلي راست كيشان سياسي ايران باشند.»
قالیباف نتونست حریف بشه رو آورده به دروغ و دغل خدا شفاش بده