روحانی تا قبل از سال 92 در حوزه مدیریت و اجرایی فاقد پیشینه و تجربه بود، اما امروز از یک پشتوانه و تجربه قوی چهارساله برخوردار است. به همین دلیل این باور وجود دارد که جوانگرایی بر اساس ارزیابی دقیقی که ستاد دولت از عملکرد بخش‌های مختلف اجرایی و وزرای مربوطه به عمل خواهد آورد، در دستور کار رئیس‌جمهور قرار خواهد گرفت و همان‌طور که روسای جمهور سابق نیز در دور دوم دولت خود تغییراتی را در دستور کار خود قرار داده بودند، بی‌تردید دولت دوم روحانی نیز با این تغییرات روبه‌رو خواهد بود. رئیس‌جمهور اگرچه با موضعگیری‌های خردمندانه و عملکرد قابل قبول چهارساله خود در عرصه‌های مختلف ثمرات بسیار ارزشمندی برای کشور و جامعه ایران به بار آورده، اما به‌طور قطع مسیر دولت دوازدهم ادامه راه در جهت تحقق مطالبات بر زمین مانده و وعده‌های انتخاباتی 96 و حرکت در جهت موفقیت‌های گذشته خواهد بود.در ابتدا قبل از هر مساله‌ای در این نوشتار به دو نمونه از موفقیت‌های دولت یازدهم و لزوم تمرکز بیشتر بر آنها در دولت دوازدهم پرداخته می‌شود؛ در ساماندهی به حوزه اقتصاد و غلبه بر رکود تورمی در چهارسال نخست و به‌ویژه در پایان دولت اول، روحانی توانست رشد منفی 7درصدی کشور را به رشد مثبت 7درصدی تغییر دهد. از این منظر امروز جایگاه اقتصادی ایران نسبت به سال 92 بالاتر رفته است.همچنین دولت یازدهم موفق شد که تورم 40درصدی را به 8درصد کاهش دهد. همچنین روحانی در بخش سیاست خارجه با به‌کارگیری تیمی توانمند و دیپلماتیک بزرگترین پرونده بین‌المللی ایران را به‌نحوی مطلوب مدیریت کرده که این مهم در طول 100سال گذشته تقریبا بی‌سابقه بود. دستگاه دیپلماسی در دولت یازدهم در مذاکرات طاقت‌فرسای هسته‌ای با قدرت‌های جهانی موسوم به گروه 1+5 دستاورد ملی برجام را به ثمر رساند و بزرگترین تهدید علیه مصالح ملی کشور را از میان برداشت.در عین حال این دولت در برخی از حوزه‌ها طی چهارسال گذشته ناکام بوده است و بدیهی است امروز برای بار دوم که روحانی حدود 7درصد بیشتر از انتخابات ریاست‌جمهوری 92 موفق به جذب آرای حداکثری شد، از یک سو انتظار می‌رود وعده‌های برزمین‌مانده انتخاباتی سال 92 با استفاده از این پشتوانه ملی و تجارب به‌دست‌آمده در چهارساله دولت یازدهم و بهره‌مندی از روابط حسنه فی‌مابین دولت و مجلس تا پایان دولت دوازدهم محقق شود. ثانیا در بخش اقتصاد با همان تعبیری که جهانگیری به‌درستی به‌کار برد مبنی بر اینکه «دولت خودرو واژگون‌شده اقتصاد کشور را از ته دره نجات داده و روی جاده قرار داده است»، باید بر سرعت این روند در دولت دوم دولت افزوده شود. به‌طور مشخص دولت دوازدهم باید در حوزه افزایش نرخ سرمایه‌گذاری در کشور با تقویت تولید و در حوزه بین‌المللی با تداوم سیاست تعاملی ایران با جهان در جهت برطرف‌کردن سایر تحریم‌های غیر هسته‌ای تلاش کند. تحقق موارد مذکور به‌عنوان یک مسئولیت روی دوش دولت است.بنابراین هیات‌وزیران و سایر اعضای باشگاه مدیریتی کشور در استان‌ها با هدایت رئیس‌جمهور باید از یک سو موفقیت‌های دولت اول را افزایش دهند و از سویی کاستی‌ها را جبران کنند تا در این راستا دولت بتواند نسبت به ارتقای شاخص‌های نشان‌دهنده کیفیت زندگی مردم در حوزه‌های فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و روابط بین‌الملل کارنامه قابل قبولی در سال 1400 ارائه دهد. بر این اساس اگرچه روحانی در سال 92 برای چیدمان کابینه با مانع‌تراشی‌های جدی روبه‌رو بود. اما امروز خوشبختانه مجلس با دولت همراه است.از سویی دیگر روحانی تا قبل از سال 92 در حوزه مدیریت و اجرایی فاقد پیشینه و تجربه بود، اما امروز از یک پشتوانه و تجربه قوی چهارساله برخوردار است. به همین دلیل این باور وجود دارد که جوانگرایی بر اساس ارزیابی دقیقی که ستاد دولت از عملکرد بخش‌های مختلف اجرایی و وزرای مربوطه به عمل خواهد آورد، در دستور کار رئیس‌جمهور قرار خواهد گرفت و همان‌طور که روسای جمهور سابق نیز در دور دوم دولت خود تغییراتی را در دستور کار خود قرار داده بودند، بی‌تردید دولت دوم روحانی نیز با این تغییرات روبه‌رو خواهد بود.البته اصل تغییرات تلویحا و اثباتا ارزشمند نیست، زیرا تغییراتی سودمند است که معطوف به تقویت دستاوردها، جبران کاستی‌ها و انجام وظایف دولت در راستای تحقق مطالبات عمومی باشد. در نتیجه باید منتظر ماند و مشاهده نمود که منتخب مردم ایران، رئیس‌جمهور روحانی پس از مراسم تنفید در چیدمان دولت دوم خود از چه رویکردی استفاده خواهد کرد.
اعتماد