وقتي صحبت از روستا و روستايي به ميان مي آيد، بي اختيار، كار و توليد در اذهان تداعي مي شود.
حدود ١٢ هزار سال پيش بود كه بشر و به عبارت بهتر ساكنين آن روز فلات ايران، كشاورزي را اختراع كردند و آن زمان بود كه انسان كوچرو به جاي اينكه براي زندگي و تغذيه خود تابع اقليم و آب و هوا باشد، يكجا نشين شد، براي خود خانه و پناهگاه ساخت و به اين ترتيب، روستاها ساخته شد و تمدن شكل گرفت. بنابراين، روستاها خاستگاه تمدن نيز محسوب مي شوند.
با ايجاد پديده تجارت و راه افتادن كاروان ها و قافله ها، شهرها و به عبارت بهتر، آبادي هاي بزرگتر شكل گرفت ولي حيات و رونق اين شهرها و تردد در شاهراهاي تجاري مانند ابريشم و ادويه نيز در گرو توليدات روستايي بود.
امروز نيز چنين است؛ اگر به خوبي و با دقت به همه كسب و كارها نگاه كنيم در مي يابيم كه به طور مستقيم و غير مستقيم به روستا و روستايي وابسته اند. مدت زمان كوتاهي، بحث فراورده هاي مصنوعي در صنعت و حتي در صنايع غذايي داغ شده بود ولي ديري نپاييد كه بنا به اصرار و درخواست مشتريان، مجددا نگاه ها به سمت توليدات محصولات صنعتي با پايه طبيعي جلب شد و در صنايع غذايي هم محصولات طبيعي و ارگانيك ارزش پيدا كردند.
با اين مقدمه، نتيجه گيري مي كنيم كه با هر ديدگاهي چنانچه به دنبال توسعه هستيم بايد محور را توسعه روستاهاي مولد قرار دهيم و اگر به روستا و روستايي توجه شود، امنيت غذايي حاصل، اقتصاد مقاومتي تحقق و نهاده هاي مورد نياز بخش هاي صنعت و خدمات هم تامين مي گردد.
نيمه مهرماه است و چند سالي است كه براي اولين بار روز ملي روستا در تقويم رسمي كشورمان ثبت شده است، اين توجه و اين حركت نمادين را قدر دانسته و اميدواريم روز به روز بر جايگاه و منزلت روستا و روستايي در جامعه ما افزوده شود.
و اما به قول كريمي زاده شاعر كرماني:
با هر آینه ای افتاده سخن میگویم
روستا زاده ام و ساده سخن میگویم
روی دستم اثر بوسه داس است و درو
با همه درد من آزاده سخن می گویم
ارتفاع غزلم سبز اگر نیست ولی
با همان لحن خدا داده سخن میگویم
واژه هایم همه از دفتر دل میآیند
شب که در خلوت سجاده سخن میگویم
خانه ام در وسط مزرعه ای بارانیست
با تو از خیس ترین جاده سخن میگویم
مستیم حاصل برداشت یک لبخند است
گاهگاهی اگر از باده سخن میگویم
محمد زاده رحماني
فرماندار شهرستان بافق