«رضا رباني» نویسنده این کتاب در مورد آخرين اثرش مي‌گويد: در این کتاب 244 صفحه‌ای تعداد 136 بازی به صورت کامل معرفی شده و از 100 بازی نیز نام برده شده است.
به گفته‌ي وي، برخی از اين بازي‌ها مربوط به بازی‌هایی است که تا دهه 40 در ابرکوه رواج داشته و برخی نیز بازی‌های دانش‌آموزان مدارس در دهه 50 است.
ربانی در رابطه با این بازی‌ها گفت: در زمان‌های بسیار دور، ورزش و کار یکی بوده و بیشتر بازی‌ها نیز در متن کار روزانه انجام می‌شده است.
وي متذكر شد: در گذشته، بازي‌هاي هر منطقه بر اساس نیاز، موقعیت جغرافیایی، توانایی و امکانات به وجود مي‌آمدند و فقط مختص به همان منطقه بودند.
وی تصریح کرد: در شهرستان باستانی و تاریخی ابرکوه نيز بنا به موقعیتی که دارد از زمان‌های دور تا امروز به بازی، سرگرمی و ورزش توجه خاصی شده و بازی‌ها به‌صورت انفرادی، چندنفره و گروهی در شاخه‌های کودکان، جوانان، میانسال‌ها و سالخوردگان تقسیم‌بندی شده و رواج داشته است.
مؤلف کتاب بازی‌های محلی شهرستان ابرکوه، افزود: به مرور زمان با پیشرفت علم و صنعت، بسیاری از بازی‌ها فراموش شده و از دهه 40 به بعد، تعداد محدودی از بازی‌ها آن هم در بعضی از روزهای خاص سال مانند اعیاد مذهبی و ملی انجام می‌شود.
ربانی هدف از نوشتن این کتاب را جلوگیری از نابودی این بازی‌های محلی عنوان و ابراز اميدواري كرد كه با برگزاری جشنواره‌های مختلف توسط مسئولان، مؤسسات مردم‌نهاد، انجمن‌های فرهنگی و میراثی، نسبت به احیای این بازی‌ها که اغلب به صورت گروهی بوده و درس‌های زیادی را برای کودکان امروز در خود نهفته دارد، اقدام شود.
وی ادامه داد: از مربیان و مسئولان آموزشی و ورزشی مدارس درخواست می‌شود تا در ساعات ورزش به‌ویژه در مقطع ابتدایی فقط به بازی‌های امروزی اکتفا نکنند چرا که در مدارس به علت نبود امکانات تعداد محدودی مشغول بازی می‌شوند و بقیه به استراحت می‌پردازند و از ورزش و بازی به دور می‌مانند.
این نویسنده ابرکوهی، اولین شاه آفرین، بیل انداختن، پِل چُفته بازی، تَرکه بازی، تُرنا بازی، جُو سیاه، حمومی آی حمومی، خط قطارُک، خرما نونوا، خرگوش بی خونه، دوز بازی، شیر تُوپوک، شیر و خط، قوتول بازی، کَند و کنار هِندِسون، گرگ و چوپون تو خندق، مچ انداختن، نره شیر و ماده شیر و دُم شیر و هفت‌سنگ را از جمله بازی‌های معرفی شده در این کتاب نام برد.
گفتنی است، این کتاب حاصل اطلاعات جمع‌آوری شده مؤلف طی 10 سال است که به واسطه تدریس در مدارس ابتدایی و راهنمایی شهر و روستا و ارتباط با دانش‌آموزان و والدین آن‌ها، موفق به گردآوری آن‌ها شده است.