روزی ۱۰۰۰ بستری جدید کرونایی در تهران عددی نیست که بشود آسان از کنار آن گذشت.
تعداد تختهای بیمارستانی محدود به ۱۵۰ هزار تخت در کل کشور است و پر شدن کامل بیمارستانهای کشور نوعی کلاپس نظام سلامت محسوب میشود زیرا سایر بیماریها نیز نیاز به تخت دارند.
نقاهتگاه نمیتواند جانشین تخت بیمارستانی بشود زیرا هدف از تخت فقط خوابیدن نیست.
به نظر میرسد صنایع سنگین ما باید به سمت تولید کپسول اکسیژن و شیرفشارشکن اکسیژن تغییر کاربری فوریتى پیدا کنند.
عین زمان جنگ مجبوریم کارخانه های صنعتی را به تولیدات ساپورت تنفسی اختصاص بدهیم.
امروز تخت خالی در بیمارستانهای کشور برای سایر بیماران هم دیگر وجود ندارد این یک حقیقت است.
با آبانی که روزی ۱۰۰۰ مرگ داریم و نصف تخت بیمارستانها کرونایی ست و ICU به طور کامل کرونایی میشود...
بدون لحاظ مراسمات و کنکورها!
پاییز را در قرنطینه خواهیم بود.
با لحاظ مراسمات این اعداد افزایش مییابد...
روزى كه از تعريف استاندارد تخت نقاهتگاهى غافل شديم، نقاهتگاه را با گرمخانه و خوابگاه قاطى كرديم...
تخت نقاهتگاه بايد مجهز به تجهيزات ساپورت اكسيژن باشد.
دستگاه اكسيژن ساز مراكز درمانى، شير فشارشكن اكسيژن و كپسولهاى كوچک را در دستور كار توليد انبوه قرار بدهيد.
انتهای پیام/*