فاطمه فضلعلی عضو هیات علمی دانشگاه فرهنگیان با خبر گزاری تابناک همدان اظهار کرد: نفوذ ناگهانی ویروس کووید ۱۹ به جهان، منجر به ورود فضای مجازی در تمام عرصههای شغلی، اجتماعی و فرهنگی زندگی شد تا حدی که حتی بسیاری از کودکان که اجازه دسترسی به گوشی را نداشتند، برای تحصیل و آموزش مجبور به استفاده از آن شدند. در حقیقت فضای مجازی مانع از توقف کامل چرخه زندگی شد و همه به نوعی قادر شدند جریان زندگی را ادامه دهند و آثار مثبت فضای مجازی در زمنیه ارتباط جمعی، آموزش، کسب و کار و بازریابی و سایر امور درک و لمس شد.
وی با بیان اینکه فضای مجازی با وجود اثرات مثبت بسیاری که دارد، ولی اگر توسط افرادبه خوبی مدیریت نشود، فضای مجازی مانند شمشیر دو لبهای میماند که در صورت عدم مدیریت و نظارت صحیح میتواند آسیبهای گوناگونی به افراد و خانوادهها برساند و چه بسا که آثار منفی و مخرب آن بیشتر از فواید مثبت آن تاثیر بگذارد. اکنون، پس از گذشت یک سال از همه گیر شدن ناخواسته فناوری و استفاده بیشتر افراد از آ ن در همه امور زندگی، با کمی تامل این نگرانی به وجود میآید که فضای مجازی به تدریج میتواند تمام اوقات افراد را به شدت پر کند و افراد را از دنیای واقعی دور کند؛ بنابراین از آنجا که پیشگیری بهتر و موثرتر از درمان است، باید بتوانیم استفاده از شبکههای اجتماعی و مجازی را خوب مدیریت کنیم و این مدیریت و استفاده مناسب از فناوری را به فرزندان خو د آموزش دهیم.
فضلعلی اظهار داشت: برای مدیریت زمان، نخست لازم است که میزان زمان استفاده از شبکههای اجتماعی مانند واتساپ تلگرام و اینستاگرام و ... مشخص شود. اگر در هر با ر مراجعه به پیام رسانهای مختلف مانند تلگرا م و واتساپ، حداقل ۱۵ دقیقه صرف شود، و اگر روزانه ۱۰ بار گوشی بررسی شود، حدود ۱۵۰ دقیقه یعنی تقریبا حدود سه ساعت در روز زمان صرف آن میشود و با تامل بیشتر در انتهای روز میتوان دریافت که از این زمان صرف شده در اینترنت و فضای مجازی چه چیزی به دست آوردهایم و چقدر از زمان را از دست دادهایم.
وی در ادامه گفت: راهکارهایی متفاوتی برای مدیریت فضای مجازی وجود دارد که البته با وضع قوانین خاصی برای خودمان، میتوان آن را مدیریت کرد؛ که برای مثال میتوان به این موارد اشاره کرد:
-اولویت دادن به کارهای مهم و ضروری، قبل از چک کردن گوشی و پیامها و فهرست کردن کارهای مهم روزانه.
- تغییر دادن کانون توجه و یاقتن جایگزین مناسب دیگر، برای مثال به جای توجه به پیام رسان ها، می توان به مطالعه، ورزش یا گفتگو با خویشان و دوستان مشغول شویم ویا حتی به آشپزی و کارهای علمی، هنری و آموزشی سرگرم شویم.
- محاسبه زمان از دست رفته و اختصاص زنگ هشدار برای گوشی، یا عدم خرید بسته اینترنتی و یا محدود کردن مصرف آن، و حتی قطع کردن مودم و اینترنت برای چند ساعت.
- قرار دادن گوشی دور از خود و عدم دسترسی به آن و اختصاص زنگ خاص و نوتیفیکیشن برای افراد و تماسهای مهم.
- حذف برنامه و کانالهای اضافی، ترک گروهها و کانالهای غیر ضروری، اجازه ندهید که با پیامهای تبلیغاتی محاصره شوید و سعی کنید به دنبال اطلاعات مورد نیاز خود باشید. از ارسال پیامهای بیهوده اجتناب کنید. گاهی یک پیام بارها در همه گروهها دست به دست میشود.
- در نهایت هر گاه که توانستید از فضای مجازی استفاده نکنید و آنرا مدیریت کنید از خودتان تقدیر کنید و برای خودتان هدیه بخرید.
این استاد دانشگاه فرهنگیان در خاتمه اظهار داشت: با انجام این راهکارها میتوان روال زندگی عادی را کنترل کرد و میتوان از وابستگی ناخودآگاه به فضای مجازی پیشگیری کرد. با مدیریت میتوانیم فناوری و فضای مجازی را در اختیار خود قرار دهیم، نه اینکه ما در اختیار و کنترل فضای مجازی قرار گیریم. چنانچه بیش از حد در فضای مجازی گرفتار و مشغول شویم، دوستان واقعی و اطرافیان خود را از دست میدهیم و تنها میشویم و پس از آن امکان دارد که به فضای مجازی وابسته شویم و درمان آن نیاز به مراجعه به روانشناس و روانپزشک و حتی بستری شدن در مراکز درمانی را به دنیال خواهد داشت.