سناریوی نبود امنیت شغلی ادامه دارد

   کارگرانی که اکنون با حداقل دستمزد در کارگاه‌‏ها مشغول به فعالیت هستند، با این دغدغه زندگی می‏‌کنند که در صورت بیکار شدن از کار چگونه می‏‌توانند زندگی خود و خانواده‏‌شان را اداره کنند. 

 
به گزارش تابناک همدان؛ كار به عنوان شغل افراد و منبع درآمد آنان به شمار مي رود. این کلمه در رابطه ميان دولت و مستخدمين و همچنين ميان كارگران و كارفرمايان بخش خصوصي معنا پيدا مي كند؛ اما عده اي با دارا بودن ابزار توليد و سرمايه از توان مادي بالاتر برخوردار بوده و مي توانند شرايط خود را به ديگران تحميل كنند. به همین دلیل از تعهدات خويش به آساني شانه خالي می كنند.

در مقابل گروهي دیگر كه بقاي خود و ساير افراد وابسته به آنان، متكي به نيروي كارشان مي باشد، در وضع نامساعد قرار گرفته و نمي توانند در سطح برابر با گروه اول قرار گيرند، لذا در معرض تضييع حقوق و استثمار قرار دارند. همچنين با صنعتي شدن جوامع، انسان امروزي در معرض فشارهاي ناشي از كار، ترس از حوادث، عدم امنيت شغلي و... قرار گرفته است. لذا بايد تدابيري پيش بيني شود كه امنيت شغلي و فكري افراد ذينفع تامين گردد تا نسبت به از دست دادن موقعيت شغلي خود هراسي نداشته باشند. انجام اين مهم بر عهده قوانين هر كشور است، كه در كشور ما نيز، قانون اساسي، قانون كار و قانون تامين اجتماعي و آيين نامه هاي مربوط، براي جلوگيري از به خطر افتادن اشتغال كارگران و حمايت از آنها و ايجاد اطمينان در برابر خطر از دست دادن شغل، مقرراتي را وضع نموده اند پس باید به آن عمل کرد.

 چندی پیش خبرگزاری ایلنا در خبری نوشته بود دبیر خانه کارگر همدان از نبود امنیت شغلی  کارگران سخن به میان آورده و  با بیان اینکه جامعه کارگری با مشکلاتی همچون دشواری گذران زندگی به دلیل تورم و نداشتن امنیت شغلی و بیمه به دلیل رکود بازار مواجه‌اند . همچنین در شرایط فعلی که بحران اقتصادی بسیاری از واحد‌های تولیدی را با مشکل روبرو کرده، امنیت شغلی بسیاری از نیروی‌های فعال در این عرصه تهدید شده است. اصلانی  گفت: کوچک‌ترین حرکت و رویداد سیاسی، اجتماعی اقتصادی و حتی فرهنگی در کشور، امنیت شغلی کارگران را تحت تاثیر قرار می‌دهد و آنان نگران تر از هر قشر دیگر در جامعه منتظر عواقب این تغییرات بر زندگی و کار خود هستند. این فعال کارگری با بیان اینکه اضطراب ناشی از تحولات اقتصادی و اجتماعی و سیاسی کشور نباید بر زندگی کارگران تاثیر گذار باشد افزود: تعدیل، اخراج و تاخیر در پرداخت حقوق کارگران اقدام اولیه کارفرمایان در برخورد با مشکلات اقتصادی و مالی در کارخانه‌ها است.

 براساس مشاهدات می توان اذعان داشت که کارگران یکی از ارکان تولید و اقتصاد  کشور هستند که سهم بسزایی در چرخیدن چرخ توسعه کشور دارند  بنابراین نمی توان از حق آنان که همان داشتن امنیت شغلی است غافل ماند و یک کارگر نباید این دغدغه را داشته باشد که در صورت اخراج شدن از کار چگونه می تواند زندگی خود و خانواده اش را اداره کند. حال این نکته به ذهن می رسد، آیا دولت و مسئولان استانی به این نکته واقف نیستند که حمایت از کارگران حمایت از توسعه کشور است؟ اگر واقفند پس چرا نان هراس و دغدغه سفره کارگران جای خود را به نان آرامش نمی دهد؟