آماده کردن فضای سیاسی برای دیدار ترامپ و اون در حالی است که در گروه ترامپ زبان مشترک آنان معمولا صدایی خشن و درهم است. از قیاس ناآگاهانه جان بولتون، مشاور امنیت ملی درباره مقایسه مذاکره کره شمالی با مدل لیبی گرفته تا سردرگمی متعاقب ترامپ و مایک پنس و دست کشیدن از تلاش برای شفاف‌سازی.
واضح است که این ناهمگونی جامع و سخنان تحریک‌آمیز گاه و بیگاه، بر کره شمالی که انتخاب کرد با خوش‌رویی به آمریکا پاسخ دهد، تاثیرگذار بوده است. پیش از نشست22 خرداد، طرف‌ها باید حداقل درک مشترک را از هدف مذاکرات داشته باشند. این به معنای توافق بر سر مفاد توافق نامه احتمالی نیست، بلکه درباره گام‌های مقطعی یا حتی آغاز روند مذاکرات می تواند باشد. حال آن که باید توجه داشت که موافقت سریع کره شمالی با اجرای یک برنامه خلع سلاح قابل تایید و دارای جزئیات و نابودی مواد هسته‌ای موجود خود می‌تواند مطلوب باشد، امابه نظر می رسد کاملا رویایی است. در عین حال، نتایج احتمالی زیادی برای نشست کره شمالی و آمریکا وجود دارد که حتی اگر به دست یابی به یک توافق جامع نینجامد، همچنان می‌تواند ارزش پیگیری را داشته باشد. ممکن است کره شمالی متعهد شود که توقف آزمایش‌های موشکی و هسته‌ای خود را ادامه دهد و با تمهیدات تایید اولیه موافقت کند. آمریکا نیز می‌تواند متعهد شود که زمان و محدوده تمرینات نظامی مشترکش با کره جنوبی را تغییر دهد تا از نگرانی‌های پیونگ‌یانگ بکاهد.
با همه این ها، باید در نظر داشت که شکست خوردن یا برگزار نکردن هیچ نشستی به طور قطع باعث نمی‌شود که «اون» یک شبه از تمام آن چیزی که حکومت اش طی چندین دهه ایجاد کرده است، دست بکشد. این درسی است که اون از مواضع متزلزل ترامپ گرفته است.افزون براین، رئیس جمهور آمریکا نیز به نظرهرگز این واقعیت را جدی نگرفته که کیم جونگ اون به دنبال یک توافق سریع نیست بلکه هدفش رسیدن به یک فرایند چند مرحله‌ای و خلع سلاح در مرحله پایانی است. به نظر می رسد کره شمالی قصد ندارد با تجربه مشابه توافق هسته‌ای ایران مواجه شود و وعده‌هایی را از سوی آمریکا دریافت کند که در نهایت به هیچ یک از آن ها عمل نخواهد شد.
واشنگتن پست شرایط را این گونه توصیف می کند: دونالد ترامپ درحال مدیریت مذاکراتی بود که می‌توانست برای دولت اش یک افتخار به شمار رود اما اکنون با یک توافق هسته‌ای لغو شده (برجام) در برزخ مذاکره با کره شمالی قرار دارد. رئیس جمهور فعلی آمریکا روابط این کشور با متحدان راهبردی خود را دچار مشکلات عدیده کرده و خطر درگیری نظامی در خاورمیانه را افزایش داده است. به نوعی می‌توان ادعا کرد که ترامپ از یک برنده جایزه نوبل به یک فرمانده آشوب و بی‌نظمی تبدیل شده است.
*خراسان