یک روانشناس و مدرس دانشگاه با بیان اینکه کمرنگ شدن روحیه گذشت و چشمپوشی از خطاهای دیگری از عوامل افزایش طلاق در جامعه است، گفت: پایبندی به باورهای مذهبی و معنوی، چتر مطمئنی برای محافظت از ساختار خانواده و کاهش طلاق است.
به گزارش تسنیم، شهریار عبدالملکی با اشاره به عوامل اصلی وقوع طلاق در بین زوجین اظهار داشت: با توجه به پیچیدگیهای روابط، ساختارشکنیهای متعدد و اختلال در روابطی که به شکلهای مختلف در جامعه بهطور ناهنجار تعریف میشود میتوان ۴ دلیل عمده را برای افزایش طلاق نام برد.
وی گفت: این عوامل به ۴ دسته فردی، بین فردی، عاملهای مرتبط پیش از ازدواج و فقدان مهارتهای اساسی زندگی و مهارتهای اجتماعی زوجین تقسیم میشود که هریک از آنها هم به نوبه خود شاخههایی دارند.
عبدالملکی با اشاره به مهمترین عوامل فردی افزود: نوع تلقی فرد از ازدواج، ناپختگیهای شناختی و عاطفی، نبود شاخص و معیار صحیح برای انتخاب، ناتوانی در درک هدف از ازدواج پس از آغاز زندگی مشترک و انتخاب نادرست از مهمترین عوامل به شمار میرود.
وی مطرح کرد: در حوزه عوامل بین فردی هم وجود نبود هشت اصل در زندگی مشترک یا کمرنگ بودن و کاهش آنها میتواند بستر نامناسب را برای زندگی مشترک رقم زده و زندگی را به سمت آشفتگیهای رفتاری، اخلاقی و عاطفی سوق دهد وای بسا نتیجه این آشفتگیها طلاق باشد.
مشاور امور خانواده و مدرس دانشگاه افزود: این عوامل شامل نبودن یا کمرنگ شدن محبت، مهرورزی و علاقه بین زن و شوهر که البته دلایل زیادی را برای آن میتوان یافت و نبود صداقت، شفافیت و روشن بودن فرآیند رابطه بین زن و مرد میشود و به نظر میرسد امروزه به دلایل مختلف، شفافیت لازم بین ارتباطات زن و شوهر وجود ندارد.
عبدالملکی تصریح کرد: وفادار بودن به پیمانها و عهدهایی که بین زن و مرد بسته میشود میتواند از دلایل ایجاد شکاف بین رابطه زن و مرد باشد که به نوبه خود از عوامل جدایی محسوب میشود.
وی گفت: نبود گذشت یا نداشتن آن و چشمپوشی از خطاها و اشتباهات طرفین از دلایلی است که با جمع دلایل دیگر میتواند عامل تشنج در خانواده باشد و فداکاری و ایثار هم از مفاهیم زیبای اخلاقی است که امروزه در خانوادهها به هر دلیل کمرنگ شده و نبود آن میتواند سامان زندگی را به سمت از هم پاشیدگی هدایت کند.
عبدالملکی بیان کرد: وجود تفاهم، درک صحیح از رابطه، درک صحیح از یکدیگر، پاسخ دادن منطقی به نیازهای یکدیگر و توجه به علائق و سلیقهها هم عاملهای بازدارندهای برای جدایی است که در صورت نبود آنها ممکن است آسیبهای جدی، زندگی مشترک زوجین را تهدید کند که یکی از این آسیبها طلاق است.
عوامل اقتصادی و اجتماعی در احتمال افزایش طلاق مؤثر است
مشاور امور خانواده تأکید کرد: احترام و حرمت قائل شدن برای زندگی مشترک، عامل محافظتکنندهای در بین زوجین است در صورت نبود آن، جدایی عاطفی و درنهایت فیزیکی رخ میدهد.
عبدالملکی با اشاره به عامل سوم افزایش طلاق در جامعه اعلام کرد: عوامل مرتبط با پیش از ازدواج از دیگر مواردی است که میتوان به آن اشاره کرد که شامل انتخابهایی که مبنای آن اضطرار یا هیجان یا مسائل احساسی و عاطفی است، نبود شناخت صحیح از طرف مقابل، شناخت سطحی، در نظر نگرفتن معیارها و شاخصهای صحیح انسانی و اسلامی، بیتوجهی به پیشینه زندگی فرد، توجه نکردن به ساختار فرهنگی و اجتماعی فرد، ازدواجهای اینترنتی و مجازی و ازدواجهای سنتی صرف هریک میتواند یک عامل برای بههمریختگی زندگی زناشویی در آینده باشد.
وی با بیان اینکه نبود مهارتهای اساسی زندگی و اجتماعی زوجین از دیگر عوامل مهم وقوع طلاق است، مطرح کرد: ناتوانی در تصمیمگیری، ناتوانی در کنترل هیجانها به ویژه خشم، ناتوانی در مدیریت استرس ناشی از زندگی مشترک، نداشتن مهارت لازم در برقراری یک رابطه مناسب و مؤثر و بیتوجهی به مهارتهای اجتماعی هم میتواند از دلایل بروز آشفتگیهای خانوادگی مانند طلاق باشد.
عبدالملکی گفت: مسائل اجتماعی هم عامل مهمی در افزایش جدایی زوجین از یکدیگر بوده و بهطور مستقیم و غیرمستقیم در اختلال روابط یا بهینهسازی ارتباطات مؤثر است که از مهمترین آنها میتوان به ساختارهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه اشاره کرد.
وی تصریح کرد: مطالعات نشان میدهد هر زمان بحرانهای اقتصادی یا اجتماعی و حتی اخلاقی و فرهنگی بروز پیدا کند، احتمال افزایش طلاق همراه با آنها افزایش مییابد و اگر بتوانیم دغدغهها و احساسهای نبود امنیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مردم را به حداقل ممکن برسانیم بهیقین بخش عمدهای از نزاعهای درون خانوادگی قابلکنترل و کاهش است.
عبدالملکی تأکید کرد: هرگز نباید از یاد برد که پایبندی به باورهای مذهبی و معنوی، چتر بسیار قابلاطمینانی برای محافظت از ساختار خانواده و حفظ کیان آن و کنترل و کاهش طلاق است.