عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت:
آقای محسن رفیقدوست خاطرهای را به این شرح در کتاب خود نوشته است: سفیر فلسطین با من رفیق است. آمد پیش من... گفت فلانی، دیشب جلسه همه سفرا(ی خارجی مقیم ایران) بود و بحث انتخابات (۱۳۸۴) ایران شد، هر کس چیزی میگفت. سفیر انگلیس گفت «همهتان اشتباه میکنید، رییسجمهور ایران، شهردار تهران است.
این خاطره چه میخواهد بگوید؟ گرچه مستقیم به این نکته اشارهای نشده است، ولی بهطور ضمنی استنباط میشود که احمدینژاد را انگلیسیها سر کار آوردهاند؟
تبعات و نتایج چنین خاطرهای چیست؟ اولین نتیجه این است که انتخابات ایران به کلی عاری از اصالت است و از همه بدتر اینکه نامزد پیروز را یک قدرت خارجی تعیین میکند!
چطور آقای رفیقدوست این خاطره را در همان زمان برای پیگیری مسوولان سیاسی و امنیتی منتقل نکرد؟ و اگر انتقال داد، چرا منجر به نتیجه نشد؟