پروفسور خدادوست:اگر آب مروارید داشته باشم،ترجیح می دهم در ایران درمان شوم

به گزارش مهر، علی اصغر خدادوست در سال ۱۳۱۴ در شیراز به دنیا آمده است. دکتر خدادوست استاد چشم پزشکی دانشگاههای آمریکا است و یکی از چشم‌پزشکان ایرانی معروف در عرصه بین‌المللی است که در چندین بیمارستان معروف به جراحیو پژوهش در مورد مشکلات قرنیه چشم می‌پردازد.

وی به طور متناوب توسط شخصیت‌های برجسته‌ای در چشم پزشکی آمریکا به عنوان بهترین جراح پیوند قرنیه در دنیا معرفی شده‌ است و شهرت ایشان علاوه بر مقالات علمی متعدد و تحقیقات گسترده در زمینه‌های مختلف و کیفیت درمان و تجربه در درمان جراحی، مدیون تحقیقات پایه‌ای بر ناراحتی‌های سطح قرنیه‌است، تا آنجا که در پیوندهای قرنیه روی مکانیسم دفع پیوند به افتخار ایشان Khodadoust line نامگذاری شده‌است.

پروفسور خدادوست یکی از نام‌ آوران عرصه جراحی چشم پزشکی جهان و بنیانگذار پیوند قرنیه در ایران است که دارای کرسی پیوند قرنیه ایران در آمریکا بوده و علاوه بر ارتقای سطح تخصصی پیوند قرنیه در جهان، خدمات ارزنده‌ای در راستای پیشرفت این علم در ایران و شیراز انجام داده که مهم‌ترین دغدغه وی، کمک به مردم کشور است. ویتوانسته تا کنون به شاگردان زیادی در عرصه پیوند قرنیه آموزش دهد.

شب گذشتهمراسم تجلیل از پروفسور علی اصغر خدادوست توسط انجمن ملی یونسکو برگزار شد. دکتر خدادوست قبل از این مراسمبا خبرنگار مهر به گفتگو پرداخت.

وی در گفتگو با خبرنگار مهر درباره وضعیت چشم پزشکی در ایران گفت: چشم پزشکی دو جنبه پیشگیری و درمان دارد که پیشگیری مربوط به بهداشت، تغذیه و آموزش مردم می شود و درمان نیز به بهداری ها و تامین احتیاجات کشور در حوزه چشم پزشکی مربوط می شود. آنچه که می توان گفت این است که روند رشد چشم پزشکی در ایران در عرض 35 سال گذشته به خصوص در 10 سال گذشته عوض شده و پیشرفت بسزایی داشته است. این پیشرفتها در ایران به صورتی است که در حال حاضردیگر کسی نیست که برای درمان ناراحتی و بیماری چشمی خود به امریکا و اروپا بروددر ایران همه امکانات فراهم است.

وی با بیان اینکه علم چشم پزشکی در ایران کمتر از علم چشم پزشکی در امریکا نیست، گفت:به طور مثال چشم پزشکان تهران و شیراز دسته کمی از چشم پزشکان امریکایی ندارند. اگر چشم من هم آب مروارید داشته باشد، ترجیح می دهم در ایران درمان کنم.

پروفسور خدادوست در پاسخ به این پرسش مهر کهاینکه نسبت به سالهای گذشته در عرصه علمی پیشرفت داشته ایم می تواندبه معنی آن باشدکهدر چشم انداز آیندهببینیمانواع نابینایی درمان قطعی داشته باشد یا نه، گفت:چشم یک قسمتاز تمام بدن استاز این رو بهداشت، تغذیه و رسیدگی به تمام بدن، چشم را محافظت می کند و کسی نمی تواند بگوید چشمم بیمار است ولی یک ناراحتی تغذیه یا روانی دارم.از این رو همه مسائل باید با هم جلو بروند. اگر پروژه سعادت و سلامت پیش برود خواه نا خواه ان شا الله ناراحتی های چشم ریشه کن می شوند.

ویوسایل و تجهیزات بزرگترین مشکل بر سر راه پیشرفت در کشور دانست و گفت:تکنیک های پیشرفته جدیدیدر اروپا و امریکا ساخته شده اندکه تا کنون هم برخی از آنها در بازار سیاه وجود دارد اماجوابگوی احتیاجات نیست. من مطمئن هستم اگر وضعیت اقتصادی مردم خوب شود این موضوع نیز برطرف می شود. من در حدود 45 سال پیش شاگرد مدرسه های یکی از شهرستان های کوچک اطراف تخت جمشید را معاینه کردم که بیش از 50درصد آنها مبتلا به بیماری تراخم (یک نوع بیماری چشمی که منجر به کوری می شود) بودند.بعد از 4 سال دوباره به آنجا برای معاینه رفتم که لوله کشی در این شهر، منجر به کاهش بیماری تراخم شده بود. می توان نتیجه گرفت امکانات و برطرف کردن برخی مشکلات در کاهش بیماری ها موثر است.