به گزارش تابناک فارس: در ایران، مهار تورم و جلوگیری از افزایش انبساط پولی، به یک فریضه واجب اقتصادی و سیاسی بدل نشده است و دولتهای مختلف هنگامی که دستشان از سیاستهای درست و عقلانی اقتصادی کوتاه است و از بلندنظری تهی میشوند، اقدام به افزایش سیاستهای انبساطی پولی با رویکردهای پوپولیستی، میکنند و پشت تابلوی کمک به طبقات فرودست، سنگر میگیرند تا از تبعات تصمیماتی از این دست (به لحاظ اجتماعی) مصون بمانند. البته در صورت وجود بلندنظری میفهمیدند که این شکل از سیاستهای تورمی به خودشان کمانه میکند!
تقریبا در تمامی کشورهای بزرگ و کوچک دنیا بیش از سه دهه است که کنترل تورم به یک مسئله پیش پا افتاده بدل شده است. حتی در سوریه جنگزده و در فلسطین اشغالی، سالهاست که تورم زیر پنج درصد حاکم است. در بیش از ۱۷۰ کشور جهان، شاخص تورم زیر ۵ درصد است و در ۱۰ کشور دیگر تورم زیر ۱۰ درصد است و این اثبات میکند که یکی از عقب افتادهترین حکمرانیهای پولی در جهان، بر اقتصاد ایران سایه انداخته است. دولتها معمولا از طریق تسعیر نرخ ارز و افزایش برابری قیمت دلار در برابر واحد پول ملی، سیاست پولی انبساطی از طریق افزایش بودجه جاری، افزایش دیون و تعهدات دولتی در قبال مسائلی از طیفهای مختلف درمان تا آموزش و بازنشستگان و غیره، استقراض از بانک مرکزی و سایر بانکها و هر شکل دیگری از چاپ پول و شبه پول، اقتصاد را متورم میکنند و در نهایت به علت شرایط بیرونی حاکم بر اقتصاد ایران، این تورم با رکود عمیقی مواجه است که مانند قیچی دولبه زندگی ایرانیان را هدف میگیرد.