تابناک فارس به نقل از سیری در ایران:این بنا دارای گنبدی کاشی کاری شده با بدنه باریک و برآمدگی در بخش پایینی می باشد. در زیر این گنبد که توسط ظهیرالدوله ساخته شده، با آینه مقرنس کاری صورت گرفته است. ساقه درونی گنبد نیز با خطوط ثلث و نسخ آیینه کاری شده است. ورودی این آرامگاه از ضلع جنوبی کاشی کاری شده است. فضای داخلی آرامگاه را حرم وسیعی تشکیل می دهد که مقبره سید میرمحمد علیه السلام در شاهنشین ضلع شمالی آن وقع شده است. ضریح این مقبره خاتم کاری شده و در پشت ضریح و متصل به آن معجری چوبی و خاتم کاری منسوب به امامزاده ابراهیم علیه السلام وجود دارد. روبهروی حرم، در ضلع دیگر مقبره مسجدی واقع شده است. مقبره شهید آیت الله سیدعبدالحسین دستغیب و چند تن از یارانش نیز در این آرامگاه قرار دارد.
آرامگاه سیدمیرمحمد (ع) شیراز
حضرت سید میر محمد بن موسی (ع) به سبب کثرت عبادت به “میرمحمد عابد” مشهور شد. برخی نیز وی را “صالح” نامیدهاند. صاحب اعلام الوری در فضیلت و منقبت وی میآورد: ” او مردی پرهیزکار و صالح بود.” آن حضرت قائم الیل صائم النهار، اهل فضل و صلاح و تقوی بود. در زمان خلافت مأمون عباسی به همراه شیعیان و نزدیکان اهل بیت به قصد دیدار برادرشان حضرت رضا (ع) از مدینه به سمت طوس حرکت میکنند. سید میرمحمد عابد(ع) به همراه برادرش احمد بن موسی(ع) وارد فارس شد که با جنگی نابرابر از سوی حاکم فارس رو به رو گردید. آنها پس از مقابله و کشمکشهایی و بعد از شهادت عدهای از بنی هاشم، به طور پراکنده در زوایایی مخفی شدند. سید میرمحمد عابد(ع) نیز همچون برادرش احمدبن موسی(ع) به زندگی مخفی روی آورد. از بررسی برخی متون به جای مانده مانند تحفه العالم فی شرح خطبه المعالم، الارشاد، الأصیلی فی أنساب الطالبیین، تنقیح المقال فی علم الرجال و اعلام الوری، روشن میشود که حضرت سید محمد عابد(ع) در خفا به کتابت قرآن مشغول بود و از همین طریق بندگان زیادی را آزاد کرد. همچنین او زاهدی عالم و راوی حدیث بوده است. علامه مامقانی در تنقیح المقال، وی را از جمله راویان احادیث اهل بیت میشمارد.
درباره چگونگی رحلت و یا شهادت حضرت سید میر محمد عابد، اقوال متفاوتی وجود دارد. برخی از منابع بر شهادت وی پس از جدال و کشمکش حاکم فارس با یاران احمد بن موسی(ع) تأکید دارند و برخی از منابع از رحلت و درگذشت وی با مرگ طبیعی حکایت میکنند. چنان که صاحب شبهای پیشاور مینویسد: “جناب سید امیر محمد عابد که در گوشه انزوا اشتغال به عبادت داشت، به أجل طبیعی از دنیا رفت.