به گزارش تابناک اردبیل، مدتی است که وضعیت اشتغال استان اردبیل در زمستان 98 و مقایسه آن با زمستان 97 به کش و قوس مسئولان و مردم تبدیل شده است. رسانهها میگویند اشتغال اردبیل تکانی به خود ندیده و چندان به آمارها نباید دلخوش بود و مسئولان با ترسیم فضای گل و بلبل میگویند برای اشتغالزایی اقدامات بسیاری داشتهاند.
اما نگاهی اجمالی به جدول منتشره از سوی مرکز آمار ایران نشان میدهد تیزی دفاعیات مدیران اقتصادی و برنامهریز استان از آمارهای اشتغال باید کاهش یابد.
در طی یک سال گذشته نه تنها آزمونهای استخدامی چندان توجهی به استان اردبیل نداشته و بخش دولتی شرمنده جذب نیرو بوده است، در بخش خصوصی نیز فرصتهای شغلی قابل توجهی به وجود نیامده و مشخص نیست اطلاعات پایهای که دستگاههای اجرایی برای آمارگیری اشتغال ارسال میکنند تا چه حد راستی آزمایی شده باشد.
برخی کارمندان میگویند در برخی دستگاههای اجرایی جداولی پر میشود که صرفا اشتغال فرد را در آن اداره اعلام میکند اما در واقع هیچ امنیت شغلی برای فرد ترسیم نشده و فعالیت نیروهای قراردادی، نیروهای توافقی و حق الزحمه به عنوان اشتغالزایی انعکاس مییابد.
آخرین آمارهای ارائه شده از سوی مرکز آمار ایران که تنها برگه دفاعیه و مستندات مدیران اقتصادی استان محسوب میشود سه شاخص عمده را در بردارد که به بررسی آنها میپردازیم. رصد فضای فکری جامعه گویای این موضوع است که مردم باور ندارند وضعیت بیکاری در استان اردبیل بهبود یافته است و به همین دلیل سوال ما از مسئولان اقتصادی، برنامه ریز و مسئولان ارشد استان این خواهد بود که چرا ادعای آنها در اشتغالزایی به صورت عینی و واقعی لمس نمیشود و بیکاران در هر خانواده همچنان بیکار باقی ماندهاند و افرادی که در بخش خصوصی فعالیت دارند امنیت شغلی ندارند.
کاهش نرخ مشارکت اقتصادی در اردبیل
در جدول ارائه شده از سوی مرکز آمار ایران اعلام شده است که نرخ مشارکت اقتصادی استان اردبیل در جمعیت 10 ساله و بیشتر و در زمستان سال 98 برابر با 42.1 درصد است.
این رقم در زمستان 97 برابر با 43.4 درصد بوده است. در واقع نرخ مشارکت اقتصادی در اردبیل کاهش یافته است.
مطابق تعاریف نرخ مشارکت اقتصادی برابر با نسبت جمعیت فعال( شاغل یا بیکار) به جمعیت در سن کار است. در تعریفی ساده مشاهده میشود که کاهش نرخ مشارکت اقتصادی می تواند گویای کاهش جمعیت فعال و یا افزایش جمعیت در سن کار شود.
با توجه به خیل عظیمی از فارغ التحصیلان دانشگاهی که وارد بازار کار شدهاند در واقع به نظر میرسد جمعیت در سن کار اردبیل رو به افزایش بوده و امروز بیتوجهی به آن موجب شده تا اردبیل وضعیت مطلوبی در بازار اشتغال نداشته باشد.
در واقع خروجی دانشگاهها و مدارس هیچ تناسبی با ورودی بازار کار استان ندارد.
از سویی مطابق تعاریف، جمعیت فعال از افرادی(متشکل از زنان و مردان) ترکیب یافته که نیروی آمادهای را برای تولید کالاها و خدمات تشکیل میدهند. به این معنی که جمعیت فعال افرادی را در برمیگیرد که از لحاظ اقتصادی دارای فعالیت سودمند هستند و به تولید ثروت و خدمات اقتصادی میپردازند.
ممکن است جمعیت فعال افراد در سن قانونی کار و بالقوه برای فعالیت باشند و یا شامل افرادی که جویای کار هستند، خواهد بود.
در بررسی کاهش نرخ مشارکت اقتصادی اردبیل یکی دیگر از فرضیات می تواند کاهش جمعیت فعال باشد که با توجه به اینکه تغییر چندانی در وضعیت اشتغال این استان مشاهده نمیشود، عوامل مختلفی از جمله مهاجرت جمعیت فعال نیازمند بررسی است.
کاهش نسبت اشتغال در اردبیل
عدد دومی که در جدول مرکز آمار ایران گنجانده شده، کاهش نسبت اشتغال است. که بیانگر افراد شاغل در سن کار هستند. با تلفیق این درصد با درصد مشارکت اقتصادی میتوان مشاهده کرد که افراد شاغل در سن کار با کاهش همراه است.
نسبت اشتغال اردبیل در زمستان 98، 37.3 درصد محاسبه شده و این در حالی است که در زمستان 97 این رقم 37.6 درصد برآورد شده بود.
هرچند مدیران اقتصادی ممکن است این کاهش چند دهم درصدی را ناچیز قلمداد کنند اما باید پرسید اگر چند دهم درصد افزایش تجربه میشد آیا به عنوان رزومه فعالیت خود آن را در رسانهها اعلام نمیکردند؟
کاهش نرخ بیکاری در اردبیل
سومین عدد اعلام شده در جدول آمارگیری نیروی کار، نرخ بیکاری است.
چندی پیش مدیرکل امور اقتصادی استانداری اردبیل در دفاع از آمار اشتغال استان گفته بود بر اساس نتایج طرح آمارگیری نیروی کار استان توسط سازمان ملی آمار کشور، نرخ بیکاری در استان نسبت به دوره مشابه سال قبل کاهش یافته است.
در پایگاه اطلاع رسانی استانداری اردبیل آمده است که حسین وطندوست در واکنش به برخی خبرهای منتشر شده در رسانهها در خصوص وضعیت بیکاری استان گفت: «بر اساس همان آماری که مورد استناد قرار گرفته نرخ بیکاری استان در سال ماقبل 13.4 بوده که در زمستان 98 به 11.5 کاهش پیدا کرده است.»
مدیرکل امور اقتصادی استانداری اردبیل تصریح کرد: «با توجه به پوشش نیم درصدی نمونه آماری نسبت به کل جمعیت استان، احتمال وجود درصدی از انحراف در این گزارش دور از انتظار نیست.»
وی تاکید کرد: «انتخاب بلوکهای تصادفی و جامعه آماری پراکنده یکی از مواردی است که برای حصول نتیجه نزدیک به واقعیت در آمارگیریها باید مدنظر قرار گیرد.»
هرچند آمار ارائه شده استانداری اردبیل با جدولی که در اختیار رسانهها قرار گرفته یک دهم تفاوت دارد و نشان می دهد مسئولان با بیحوصلگی نسبت به انعکاس آمار اقدام میکنند اما باید بررسی کرد که در واقع نرخ بیکاری استان آیا تغییرات قابل توجهی داشته است یا نه؟
مطابق تعاریف اگر فردی دو ساعت در هفته کار کند و دستمزد داشته باشد، شاغل محسوب میشود. اینکه این میزان درآمد آیا قادر خواهد بود که به اصطلاح حتی شکم وی را سیر کند به هیچ عنوان در جداول بیکاری اهمیتی ندارد.
نرخ بیکاری نیز که نسبت جمعیت بیکار به کل جمعیت فعال است به دلایلی که در زیر عنوان میشود گویای کاهش بیکاری نیست.
با توجه به تعاریفی که ارائه شد، در جمعیت فعال هر منطقه، گروهی جویای کار هستند، در صورتی که این افراد از جستجوی کار دست بکشند، جمعیت فعال کاهش مییابد و در نتیجه نرخ بیکاری کاهش مییابد اما در عمل از بیکاران کاسته نشده است. بر همین اساس، کاهش نرخ بیکاری از سویی بیانگر سختی پیدا کردن کار نیز محسوب میشود.
در زمستان 98 نرخ بیکاری استان اردبیل 11.4 درصد اعلام شده است و در زمستان 97 این رقم 13.4 درصد بوده است. این در حالی است که کاهش نرخ بیکاری در اغلب استانها مطابق جدول ارائه شده، مشاهده میشود و جالب آنکه تنها 12 استان نرخ بیکاری زیر 10 درصد دارند که از قضا شامل اردبیل نمیشود.
زمانی که استاندار سابق آب پاکی را روی دست جوانان این استان ریخت و با آنها اتمام حجت کرد که بخش دولتی جایی برای پذیرش نیروهای جدید ندارد، انتظار میرفت استاندار بعدی به بخش خصوصی اهتمام بیشتری داشته باشد. هرچند تلاشهایی صورت گرفته است اما افسردگی حاکم در بین فارغ التحصیلان دانشگاهی در هر رشتهای که درس خواندهاند و شرمندگی آن ها از پیدا کردن شغلی مناسب گویای این است که مدیران پشت آمارهای به ظاهر خوب واقعیت جامعه را نمیبینند.
تسنیم
انتهای پیام