به گزارش تابناک
یزد، روزنامه وقایع اتفاقیه نیز در گزارشی با تیتر «پاسپورت آمریکا، 120میلیون» گزارشی از دلالی و فورش پاسپورت در تهران نوشته: «پاسپورت آمریکا 90
میلیون تومان بدون چونه!»، اشتباه نکنید با مشاور یا وکیل مهاجرتی صحبت نمیکنید.
«ناصر کلاغپَرکن» یکی از فروشندگان پاسپورت
اصل کشورهای مختلف در یکی از محلههای مرکزی شهر تهران است. برای اینکه اطمینان پیدا کند
مشتری واقعی هستم، دو هفته انواع آزمونهای مختلف را پشت سر گذاشتم تا از طریق واسطهها
به او برسم.
خیلی از جوانان یا خانوادههایی که فکر میکنند در کشورهای اروپایی و آمریکا،
برایشان فرش قرمز پهن کردهاند یا هر کسی که به هر دلیلی نمیتواند در ایران زندگی
کند، مشتری ناصر است. کار ناصر و همکاران او جعل نیست بلکه معمولا پاسپورتهای گردشگران
اروپایی یا آمریکایی را در کشورهای دیگر میدزدند و برای فروش به ایران میآورند.
ناصر
میگوید: «بیشتر پاسپورتها از هند میان، هم ارزون میفروشن هم تنوعش بیشتره!» درحالحاضر
که راه زمینی سفر به اروپا و حتی ویزای کشورهای اروپایی سخت شده، مشتریان ناصر هم بیشتر
شده است از او قیمتها را میپرسم: «پاسپورت خام آمریکا 90 تا 120میلیون تومان، آلمان80
میلیون تومان، فرانسه 50 میلیون، بقیه کشورهای اروپاییها هم زیر 40میلیون تومان ولی
اگر بخوای روش عکس هم بذاریم یا رابطمون تو ترکیه بیاد برای گریم و ردکردنت از گیت
فرودگاه، 30میلیون بذار رو قیمتها». باتوجه به بیومتریکشدن اکثر پاسپورتها، تمام
اطلاعات شما مانند وزن، قد، رنگ چشم و مو و حتی اثر انگشت شما در تراشه الکترونیکی
زیر جلد پاسپورت ثبت میشود؛ بنابراین استفاده از این پاسپورتها خیلی ریسک دارد ولی
ظاهرا ناصر و همکاران فکر همه چیز را کردند و شمارا تا جایی که بتوانند با پاسپورت
مطابقت میدهند تا مأمور فرودگاه به شما شک نکند.
از او میپرسم معمولا این پاسپورتهای
دزدی را چند میخرد؛ غر میزند و میگوید: «خریداری یا اومدی تفتیش؟» ولی ظاهرا بدش
نمیآید دراینباره صحبت کند و میگوید: پاسپورتهایی که از هند میان 10هزار دلار
برام آب میخوره ولی پاسپورتهایی که از تایلند یا مالزی میان، گرونترن ولی بعضی وقتای
سال چون فصل سفر به هند کم میشه، مجبوریم از مالزی و تایلند سفارش بدیم». اصرار دارد
کار او جعل نیست و پاسپورت اصل را به مشتری تحویل میدهد: «همین دو تا کوچه پایینتر
یه نفر هست همین پاسپورت را (منظورش پاسپورت آمریکایی روبهروش است)، بهت 10میلیون
هم میفروشه ولی اون جعیلیه تا بری فرودگاه از کاغذش میفهمن؛ میگیرنت و پوستت رو
میکنن». برخلاف تصور عمومی و سکانسهایی که ما از فیلمهای ایرانی میبینیم، ناصر
دفتر تقریبا موجهی دارد و انواع سیستمهای رایانهای در آن وجود دارد. خودش هم اطلاعات
کافی از قوانین مهاجرتی و فرودگاههای کشورهایی دارد که مسافر را به قول خودش از آنجا
«میپراند».
او میگوید: «خیلی از مشتریهای من حتی اونجا که رسیدن، اعلام پناهندگی
نمیکنن و با همین پاسپورتها کار و زندگی میکنن. پول خوب بده تا آخر عمر یه مدرک
میدم خیالت تخت باشه». از او میزان مشتریان و طبقه اجتماعیشان را میپرسم: «معلوم
نمیکنه، بعضی وقتا ماهی 10تا بعضی وقتا هیچی، البته پاسپورت هم باید باشه؛ بعضی از
مسافرا اگر پاسپورت نباشه، صبر نمیکنن».
از او قیمت پاسپورت کانادا را میپرسم: «کانادا
پاسپورتش خاصه؛ حتی اگر بخریم هم نمیتونیم مطابقت بدیم. قیمت هم بالای 50 هزار دلاره،
همون پاسپورت آمریکا رو بگیر با همون برو کانادا». او درباره پاسپورت سوئیس هم همین
توضیح را میدهد و ظاهرا با این روش نمیتوانید صاحب پاسپورت سوئیس شوید. از او ارزانترین
پاسپورتها را میپرسم. میگوید: «مجارستان و رومانی رو میشه با 30میلیون تومن هم
جور کرد». ناصر در آخر میگوید: «اگر بخوای پناهنده شی، باید پاسپورت سوری برات بخرم؛
قیمتش هم 40میلیونه و اونجوری راحتتر میتونی پروندهات رو تو کشور مربوطه پیگیری
کنی ولی باید عربی بلد باشی و گرنه بهت شک میکنن». جالب است پاسپورت کشوری که در آن
جنگ است، در حد قیمت پاسپورتهای بعضی از کشورهای اروپایی دادوستد میشود».