دیپلمات وزارت امور خارجه به تشریح چرایی وقوع جنگ‌ها در جهان با وجود فعالیت سازمان ملل متحد پرداخت.
اسعد اردلان پیش از ظهر امروز در نشست «سازمان ملل و جنگ‌های داخلی؛ ناکامی‌ها و کامیابی‌ها» به‌مناسبت هفتادمین سالگرد این نهاد بین‌المللی اظهار کرد: جهان در تاریخ بشریت به جز چهار هزار سال همواره شاهد وقوع جنگ بوده است.
وی بیان داشت: از سال 1945 و پس از جنگ جهانی دوم تنها 169 روز در جهان بدون جنگ سپری شده است و این یک واقعیت است که جنگ اجتناب‌ناپذیر است.
این دیپلمات وزارت امور خارجه ادامه داد: سازمان ملل با این پیام پدید آمد که جنگ باید اجتناب‌پذیر باشد؛ آن هم نه جنگ‌های محلی و کوچک، بلکه جنگ‌های فراگیری که دنیا را در کام خود می‌بلعد و نمی‌توان انتهای آن‌را پیش‌بینی کرد.
اردلان خاطرنشان کرد: سازمان ملل با این دیدگاه شکل گرفت که دنیا پس از کشتارهای تاریخی باید به حد مناسب از عقلانیت رسیده باشد و این نهاد برای پیشگیری از وقوع جنگ‌ها با پشتوانه اجرایی ایجاد شد.
وی شکل‌گیری نهادی نظری متشکل از قدرت‌های بزرگ حافظ صلح با ضمانت اجرایی الزامات منشور را فلسفه تشکیل سازمان ملل متحد برشمرد و افزود: امروز این سئوال اساسی در برابر عملکرد این سازمان قرار دارد که چرا همچنان جنگ‌ها ادامه دارد.
دکترای حقوق بین‌الملل دانشکده وزارت امور خارجه وقوع جنگ‌های سودان، بوسنی و هرزه‌گوین و... را مورد اشاره قرار داد و خاطرنشان کرد: برخی‌ها می‌پرسند که چرا سازمان ملل نمی‌تواند از این وقایع پیشگیری کند.
اردلان تصریح کرد: در سال‌های اخیر انتقاداتی راجع به عملکرد دوگانه نهادهای درون سازمان ملل مطرح می‌شود مبنی بر اینکه چرا مجمع عمومی سازمان ملل با 193 عضو خود در استقرار هدف صلح و امنیت به اندازه شورای امنیت که بیشتر در اختیار قدرت‌های بزرگ است عمل نمی‌کند.
این مدرس دانشگاه بیان داشت: انجمن ایرانی مطالعات سازمان ملل متحد معتقد است که اگر سازمان ملل نبود شاید فجایع بیشتر از این بود.
این دیپلمات وزارت امور خارجه افزود: سرگرمی سازمان ملل جنگ‌های داخلی است و اگر در پیشگیری از این جنگ‌ها موفق نبوده است، حداقل پس از این رویدادها توانسته وقایع را سامان دهد.
اردلان به انتقادات در مورد حق وتو در سازمان ملل متحد اشاره کرد و گفت: حق وتو حق تصمیم‌گیری یکجانبه نیست، بلکه حق بازدارندگی از یک تصمیم است.
وی ادامه داد: قدرت‌های پیروز در جنگ جهانی دوم سازمان ملل را تشکیل دادند و حق وتو را همچون حق امتیاز یا حق تأسیس برای خود قائل شدند.
دکترای حقوق بین‌الملل دانشکده وزارت امور خارجه اظهار کرد: هرساله جلساتی مختلفی برای بازنگری منشور سازمان ملل متحد برگزار می‌شود که معمولا نتیجه‌ای ندارد.
اردلان تصریح کرد: برخی‌ها معتقدند که برداشتن حق وتو موجب می‌شود تا قدرت‌های جهانی متعهد به منشور سازمان باقی نمانند و خود آفریننده بحران‌های بزرگ باشند و این حق وتو را به نوعی مهار قدرت آنها عنوان می‌کنند.
دیپلمات وزارت امور خارجه افزوده شدن کشورهای دیگر به جمع دارندگان حق وتو را یکی از موضوعات پیشنهادی در این مورد برشمرد و گفت: مطالعات سازمان ملل مقطعی نیست و ادامه دارد.