نميدانم امام به مشهد آمد يا نه! فرقي هم نميکند، مهم اينست که مشهديها،هرگز از راه خميني که راه عزت و افتخار ملي و ديني و در يک کلام«صراط مستقيم عشق» است،باز نخواهند گشت...
رابطه امام خمینی(ره) -که سلام خدا بر او باد- با مشهد الرضا(ع) را می شود از زوایای مختلف دید. از اینکه ایشان حرم را و آستان مقدس را مرکز ایران می دانستند تا سویه های دیگر نگاه آفتابی ایشان به حریم حضرت شمس الشموس ...
من نميدانم، پس از پيروزي انقلاب، امام به مشهد آمد يا نه! فرقي هم نميکند، مهم اين است که در چهره تکتک زائران حريم قدسي امام رضا(ع)، ميتوان حضور او را ديد.
او«احياء کننده» خوبيها بود و تا توانست«ميراننده» زشتيها. پس همانطور که هر کس سنت نيکويي بنا نهد، تا آن سنت برپاست نام او نيز به زيبايي ادا ميشود و او در ثواب آن نيکي شريک است، امام نيز در همه نيکيهايي که ما انجام ميدهيم شريک است.
او پايهگذار نهضتي بود که چشمان ما را جور ديگري به حرم امام رضا گشود و «زيارت» را جور ديگري برايمان معنا کرد. او واژه، واژه، زيارتنامه را در جانمان، چونان بذري روشن کاشت تا در بهار رويش، دلمان چشمه هزار مسجد شود و از هر مسجد، هزار چشمه نور جريان يابد و بهار را امتداد دهد.
امام خميني با نفس مسيحايي خود، عزت رضوي، اقتدار علوي، انديشه محمدي، شهادتطلبي حسيني، صلاحخواهي مصلح کل، مهدي را در ما به خروش در آورد، تا چنان«عزيز» شويم که به حق توحشخوران وحشي را از ايران بتارانيم، چنان«مقتدر» شويم که در چشم دشمن پرهيبت بنشينيم و چنان«شهادتطلب» که در عاشورايي به وسعت 8 سال، نيوشنده شهادت باشيم. چنان«اهل صلاح» و اصلاح که نظريههاي صلحخواهي و صلاحخواهي براي بشريت ارائه کنيم و در اين همه او جلودار ماست و همراه روزهاي خوش سربلنديما.
نميدانم، امام به مشهد آمد يا نه! اما حالا هر وقت به حرم ميروم، نسلي را ميبينم که او راه حرم را به آنان نشان داده و دلشان را به مشبکهاي ضريح گره زده است. صريح عرض کنم، من درکنار تکتک زائران، حضور عارفانه روح خدا را حس ميکنم. چنان که در نمازهاي اقامه شده نيز هم، قرآن را هم که ميگشايم، لب به واژههايش که معطر ميکنم، احساس ميکنم، کسي آن آيات را بر من خوانده است، و باز عطر حضور او را استشمام ميکنم.
نميدانم امام به مشهد آمد يا نه، اما مشهديها، خيلي راه خود را با چراغ نگاه او روشن يافتند و تا رفيعترين قله شيدايي، شهادت، به تاخت رفتند تا گواهي دهند که نه عاشورا يک روز است و نه کربلا، نام يک بيابان در عراق، بلکه«کل يوم عاشورا و کل ارض کربلا» يک حقيقت است که با«هل من ناصر ينصرني» حسين(ع) به واقعيت هم تبديل شده است.
نميدانم، امام به مشهد آمد يا نه! فرقي هم نميکند، مهم اين است که او دلش مقيم حرم بود و خانه زادان امام حرم نيز او را حرمت ميگذاشتند و امروز نيز حريمبان حرم مطهر اويند.
نميدانم، امام به مشهد آمد يا نه، فرقي هم نميکند، مهم اين است که مشهديها، هرگز از راه خميني که راه عزت و افتخار ملي و ديني و در يک کلام«صراط مستقيم عشق» است، باز نخواهند گشت. مهم این است که مشهد با فرزند مهتاب پیشانی خویش، خامنه ای عزیز، ایران را و جهان را به راه خمینی می برد....
غلامرضا بنیاسدی - اختصاصی تابناک خراسان رضوی
بیشتر بخوانید: