به گزارش تابناک یزد، یکی از نویسندگان روزنامه آفتاب یزد در این زمینه نوشته: صبح جمعه، فیلم محمد رسول الله به کارگردانی مجید مجیدی را دیدم. نمی خواستم در این باره بنویسم . ولی وقتی تعریف و تمجیدهایی که از این فیلم می شود را دیدم، تصمیم گرفتم که این یادداشت را بنگارم.
این فیلم سه ساعته پرهزینه ترین پروژه تاریخ سینمای ایران محسوب می شود که حدود 65 میلیارد تومان خرج برداشته است، زندگی پیامبر (ص) از تولد تا 13 سالگی را روایت می کند. فیلم با یک صحنه از شعب ابیطالب شروع می شود که در یک لحظه، ابوطالب در ذهن خود به گذشته بر می گردد و بقیه فیلم روایت می شود.
وقتی بعد از سه ساعت نشستن روی صندلی و تماشای این فیلم از سینما خارج شدم، فقط یک عبارت به ذهنم رسید: مونتاژ چند کلیپ مذهبی!!!
دو چیز مثبت این فیلم،یکی موسیقی بسیار زیبا و دل انگیز که گرچه ارتباطی با موسیقی عربی ندارد . ولی بسیار شنیدنی و متناسب با فضای فیلم است و دیگری فیلمبرداری بسیار استادانه است که آن هم به دلیل حضور ویتوریو استورارو یکی از بهترین فیلمبرداران جهان و برنده اسکار در این کار است.
اما مهمترین وجه منفی، فیلمنامه به غایت ضعیف و آشفته است. در فیلم فقط روایات کتب حدیثی به طور پله وار به هم وصل شده اند و هیچ ذوقی در ارتباط دادن آنها دیده نمی شود. انگار با استفاده از روایات چند کلیپ ساخته و با هم مونتاژ شده اند!! برای نشان دادن عمق فاجعه در این فیلم، اگر بخش‌هایی از فیلم جدا شود، هیچ تاثیری در داستان ندارد. مثلا قسمت لشکرکشی ابرهه به کعبه را اگر حذف کنیم داستان تکان نمی خورد. ظاهرا برای این قسمت هزینه میلیاردی هم شده است که می‌شد به عنوان یک فیلم مستقل درباره آن کار کرد.
در پرداختن به صفت «امین» پیامبر(ص) هیچ ذوق و سلیقه ای به‌کار نرفته است. موعظه های پیامبر در ساده ترین شکل ممکن بیان می‌شود. ادبیات به کار رفته در دیالوگ ها اصلا فاخر نیستند. من نمی‌دانم چه نیازی به خرج 65 میلیاردی بود؟ همه روایات و احادیث و موعظه های پیامبر در کتاب‌ها و در اینترنت موجود است! به جز در صحنه های حمله ابرهه و ماهی های دریا، جلوه های ویژه وجود ندارد.